Tun Mahathir kata bahawa tanpa GST, Malaysia telah juga mampu menjadi Harimau Asia semasa beliau jadi PM dahulu.
Untuk memperbetulkan kenyataan Tun Mahathir itu bahawa, kita tidak pernah menjadi salah satu 4 negara Harimau Asia – 4 negara-negara yang pernah menjadi Harimau Asia ketika itu ialah Hong Kong, Singapura, Korea Selatan dan Taiwan.
Bagaimanapun, Malaysia terkenal sebagai salah satu Ekonomi Anak Harimau ketika itu termasuk Indonesia, Filipina, Thailand dan Vietnam.
Sebahagian besar pertumbuhan pesat Malaysia pada 1990 adalah kerana perjanjian Plaza Accord di mana negara barat tandatangan dengan Jepun pada September 22hb, 1985 di Plaza Hotel New York City di mana Jepun telah terpaksa perlu menaikkan nilai matawangnya memandangkan eksport Jepun berdasarkan matawang yang rendah telah menjejaskan negara-negara barat.
Dalam tempoh beberapa tahun , nilai yen Jepun meningkat melebihi dua kali ganda terhadap Dollar AS dan lain matawang.
Peningkatan tinggi nilai yen, kemudian dollar Taiwan dan won Korea Selatan menggalakkan perpindahan industri di Jepun, Taiwan dan Korea Selatan ke China dan Asia Tenggara termasuk Malaysia. Gelombang baru pelaburan terus asing ini membantu untuk mengiring masuk tempoh pertumbuhan pesat yang hanya berakhir apabila tercetusnya krisis kewangan Asia Timor pada July 1997.
Tanpa perjanjian Plaza Accord, mungkin Mahathir tidak akan merasai pertumbuhan yang pesat pada awal 1990an.
Ini mengapa negara sekeliling kita melihat corak yang sama pertumbuhan dan kadar pertumbuhan semasa tempoh itu di mana Mahathir memanggilnya sebagai “golden age” atau “zaman emas” beliau. Ia tidak unik untuk beliau maupun kepada Malaysia tetapi sebab Jepun terpaksa berbuat demikian kerana nilai matawangnya yang tinggi membuatnya terdesak memindahkan kilang mereka ke tempat lain memandangkan mereka memerlukan asas pengeluaran yang murah.
Tanpa menyuarakan tidak berterima kasih memandangkan Mahathir masih ada peranannya. Mahathir dan Malaysia pada 1990s juga merupakan benefisiari kepada keadaan yang bernasib baik ketika itu dan beliau tidak seharusnya mengambil 100% atas segala pujian yang diterima.
Bagaimanapun, Mahathir tidak perlu GST ketika itu memandangkan mereka ada punca dana lain – di mana ia tidak ada lagi pada kita hari ini.
Untuk sekali, Mahathir meminjam dengan banyak dan kerap sehingga malah mencecah hutang kepada nisbah 103.4% daripada KDNK pada 1986. Nisbah ini kekal atas 60% untuk sepuluh tahun. Berbanding ini nisbah hutang sekarang ialah 50.7% daripada KDNK.
Tidak seperti sekarang, Malaysia juga ketika itu mempunyai cukai korporat yang tinggi dan cukai pendapatan individu melebihi 30%. Disebaliknya, PM Najib Razak menggurangkan cukai ini daripada 28% ke 24% sekarang sementara itu juga melakukan pembaharuan dalam sistem cukai individu di mana banyak individu dengan pendapatan bulanan bawah RM4,000 tidak lagi perlu membayar cukai pendapatan.
Di atas 10% ke 20% cukai jualan dan 6% cukai perkhidmatan, Mahathir juga mengenakan cukai jualan 19.64 sen se liter untuk diesel dan 58.62 sen se liter untuk petrol selama 22 tahun menjadi PM.
Itu benar, Mahathir tidak pernah beri subsidi minyak tetapi sebaliknya mengenakan cukai terhadap minyak memandangkan harga minyak dunia ketika itu rendah pada harga AS$10ke AS$20 satu tong berbanding kepada AS$60 satu tong sekarang.
Cukai minyak 58.62 sen ini telah hanya dimansuh pada June 2004 setelah Mahathir bersara sebagai PM..
Tun Mahathir juga tidak memberi subsidi kepada beras, minyak sawit atau gula semasa menjadi PM memandangkan tidak perlu berbuat demikian sebab kononnya harga global komoditi itu ketika itu adalah rendah.
Kami menjemput anda untuk menyemak sejarah harga global komoditi ini semasa beliau menjadi PM.
Penswastaan adalah nama lain tentang penjualan saham terhadap aset Kerajaan untuk pulangan balik sebagai pendapatan kepada kerajaan.
Mahathir melakukan banyak penswastaan semasa menjadi PM. Di kalangan banyak lagi, beliau telah jual sebahagian besar Telekom Malaysia, TNB, BSKL, banyak pelabuhan seperti Pelabuhan Port Klang dan Pelabuhan Kuantan, sebahagian daripada banks, semua lapangan terbang, syarikat penerbangan kebangsaan, Jambatan Pulau Pinang, perkhimatan pos dan malah lembaga padi beras juga.
Anda namakan apa sahaja, beliau mungkin telah menjualnya.
Mahathir juga serbu dana Petronas dengan kerapnya untuk membina projek kesayangannya seperti KLCC untuk jamin keluar (bailouts) untuk ahli keluarganya sebagaimana di dakwa pembangkang termasuk Anwar Ibrahim.
Inilah mengapa baki tunai Petronas pada keadaan yang biasa dalam sekitar RM20 bilion ke RM30 bilion semasa beliau menjadi PM sementara sekarang sejumlah baki tunai ialah RM128.2 bilion pada penghujung tahun 2017. Dalam perbandingan, PM Najib menunjukkan lebih banyak penghormatan untuk Petronas dan memilih untuk menggalakkan Petronas mempunyai dana yang cukup untuk mengukuhkan perniagaannya.
Tambahan lagi, Mahathir juga tidak mengimplimentasikan sistem pemindahan tunai kepada rakyat berpendapatan rendah seperti BR1M.
Kroni beliau mendapat bahagian besar kek ekonomi negara daripada aset kerajaan manakala rakyat tidak mendapat apa-apa pendapatan secara terus setiap tahun seperti yang dilakukan BR1M.
Sebagaiman dongeng sejarah kawasan bandar yang selalu digunakan olehTun Mahathir menyelamatkan Malaysia pada 1998, kami ingin bertanya siapakah Perdana Menteri ketika itu yang telah memimpin Malaysia kepada satu kedudukan yang perlukan Mahathir untuk selamatkan Malaysia sekarang?
No comments:
Post a Comment